Weekoverzicht week 2014-11

Maandag 10 maart: Bloed prikken en 's avonds duurloopje van ca. 45'
Gewicht: 93,6
Hmmm, dat is 1,3 kilo mender dan weken geleden. Heel fijn maar dat kan niet... Of vanmorgen is de weging niet goed gegaan of 2 weken geleden niet maar het resultaat is helaas onmogelijk. De frustratie dat het sporten niet van de grond komt heeft helaas zijn weerslag op mijn eetgedrag.
Toch probeer ik dat vanaf vandaag weer op te pakken. Het moet gewoon kunnen. Waarom is het dan zo moeilijk? Geen idee maar het zit tussen de oren en dat MOET eruit!!!!

Volgende week moet ik weer terug naar de internist en in voorbereiding daarop moet ik vanmiddag na het werk weer bloed laten prikken.
Hopelijk kan ik vanavond nog een half uurtje gaan rennen want morgen komt er weer niks van omdat ik dan een leverancier op bezoek krijg.
Voor te fietsen na het eten is het nog net iets te vroeg donker denk ik. Over 3 weken wordt de klok weer verzet en zal dat weer een stuk makkelijker gaan.

Vanavond samen met Bob drie kwartiertjes gerend. Hoewel ik fysiek niet 100% fit was (rug) en het vorige week dinsdag zo moeizaam ging zag ik er best wel een beetje tegenop maar het ging redelijk makkelijk. Dat kwam doordat de hartslag met 140 relatief laag was. Heerlijk gelopen in een donker buitenebied.Wellicht werkt het gezelschap ook mee in positieve zin. We hebben veel gepraat over voeding in het algemeen en met name over suikers en koolhydraten. Heel interessant, daar kan ik wel wat mee! Gezellig buurtend zat het duurloopje er dan ook in no-time op.

Donderdag 13 maart: Health check in het Máxima Medisch Centrum
Vandaag via het werk een health check gedaan bij SportMax inhet Máxima Medisch Centrum. De test was nagenoeg dezelfde als tijdens de sportkeuring die ik deed in juli 2011.     
Destijds was ik behoorlijk afgetraind dus de verschillen zouden naar verwachting wel groot zijn. Er is behoorlijk wat veranderd in die 32 maanden... Ik was dan ook wel benieuwd naar de resultaten maar vooral naar tips om mij weer aan het sporten te krijgen i.c.m. die Lyme.
Eerst naar even beginnen met de basisgegevens naast elkaar te zetten:
  Hier blijkt dus al uit wat ik uiteraard al wist: overgewicht! 12 kilo meer dan in 2011 maar liefst... Tja, en dat uit zich uiteraard ook in een beduidend hoger vetpercentage. De weegschaal bij het MMC is trouwens wel iets vriendelijker voor me dan die van thuis...
De bloeddruk lag een tikkeltje hoger dan de vorige keer maar was perfect! In de LDL (cholestorol) zat ik wat aan de hoge kant.

Maar goed, dat was verwacht en bekend. Ik was ook wel benieuwd hoe ik er conditioneel voorstond. De uitslag van de fietstest was als volgd:
Uit deze (en nog wat andere gegevens zoals hartslag en bloeddruk) in combinatie met mijn volgens de arts grote longinhoud mag geconcludeerd worden dat de basisconditie nog best goed is.
Uiteraard een stuk minder dan in 2011 maar dat is logisch en ook niet erg. Wel vervelend...
Een minuut of 10 na de fietstest voelde ik me trouwens even wat beroerd maar gelukkig trok dat weer vrij snel weg.

De eindconclusie was sporten als het kan en afvallen... Goh, dat ik daar zelf niet opgekomen ben...
Tips om te sporten met mijn Lyme heb ik verder ook niet gehad. Als het kan, kan het en als het niet gaat niet.... Tja, daar kun je wat mee. :-(

Zondag 16 april: heel rustig duurloopje ca. 4 km
Vandaag uitgenodigd om samen een stukje te gaan lopen door iemand die nog een redelijk beginnend loper is en na de winter weer wou beginnen . Nou leuk. gezellig!
We hadden de auto bij Daatjeshoeve neergezet en zijn op een lekker rustig tempo de Weerterbossen ingelopen. Onderweg nog twee keer een groepje edelherten tegengekomen. Dit verklaart de pauze's...
Na een km of 4 was de pijp bij mijn loopmaat leeg en hebben we bij Daatjeshoeve nog een kop thee gedronken.
Vroeger kwam ik hier ook wel vaker, tijdens mijn lange duurlopen. Dat ik dat nog maar eens kon...
Het lopen ging wel goed maar ik merk tegenwoordig wel dat als ik een sportinspanning heb geleverd de energie na het avondeten he-le-maal op is.
Gisteren na het fluiten van Reno's wedstrijd (8-0 gewonnen maar dat terzijde) heb ik na de lunch ruim een uur geslapen omdat we 's avonds nog uit gingen eten en ik dat anders niet had gered.
De vermoeidheid blijft. Volgende week naar de internist. Eens kijken wat die te zeggen heeft maar erg veel vertrouwen dat hij wat voor me kan betekenen heb ik eerlijk gezegd niet. Pfffff, het blijft zooooo frustrerend. Maar we gaan gewoon door!